منشا طلا

منشا طلا_پلاسرهای طلا

بيشتر ذخاير طلا، داراي منشا آذرين بوده و يا اينکه از تمرکزهاي سطحي، سرچشمه می‌گیرند، و تعداد کمتري از ذخاير طلا بر اثر کنتاکت متاسوماتيسم به وجود می‌آیند، اما ذخاير رگه‌ای اکثرا در اثر محلول‌های هيدروترمال حاصل مي شوند. بين رگه‌های طلادار و سنگ هاي نفوذي يک ارتباط گسترده وجود دارد که پيوند اين دو را، به وضوح مشخص ميکند. طلا در توده‌های معدني از منشا گرمابي، همراهپيريت، ميسپيکل کوارتز و يا همراه رودوکروزيت (Rhodochrosit) و ساير کانی‌های منگنز و باريتين تشکيل  می‌شود.

رگه هاي نوع اول - سولفيد طلا، کوارتز طلادار:

توده‌های معدني قديمي و قاعدتا، بدون نقره بوده و با سنگ‌های آذرين دروني مربوط هستند، اين رگه‌ها گاهي با پديده متاسوماتوز، بستگي دارند. تمرکزهاي مکانيکي، ذخايرعظيم پلاسري را به وجود مي آورندکه اين پلاسری‌ها طلادار براي استخراج طلا ، امروزه بسيار مهم هستند و در داخل ماسه‌ها و شن‌ها به همراه ساير فلزات سنگين، طلا ديده ميشود. مقدار طلا در پلاسرها تا چند دهم گرم در تن نيز مي تواند از نظر اقتصادي مناسب باشد. ذخاير سوپر ژن داراي مقدار ناچيزي طلا هستند.

چگونگي پيدايش پلاسر طلا:

ذخاير طلاي پلاسري ، در نتيجه ي هوازدگي و تخريب سنگ هاي طلادار، حاصل ميشوند . تغييرات دما، آب و حلال هاي طبيعي، سنگ ها را تجزيه و تخريب کرده و طلا را آزاد مي نمايد، سپس محصولات هوازدگي توسط آب هاي جاري حمل شده و در ضمن تا حد اندازه هاي کوچکي خرد مي شوند بنابراين مقدار طلاي بيشتري آزاد مي شود. طلا به خاطر داشتن جرم حجمي بالا ، در ميان توده هاي سيلت، ماسه و گراول جايگزين شده و به وسيله ي جريان رودخانه حمل مي گردد بيشتر مواقع طلا مانند مواد سبک تر به مناطق دورتر حرکت مي کند و در زماني که سرعت جريان رودخانه براي حمل طلا به نقاط دورتر کافي نيست، مستقر شده و معمولا بر روي سنگ بستر متمرکز مي شود و اصولا جرم حجمي بالاي طلا در مقابل عمل حمل و نقل به آن مقاومتي مشابه بهدانه هاي درشت تر از ماسه مي دهد. تشکيل پلاسرهاي عظيم، با به وجود آمدن يک سطح مبناي جديد درمنطقه که ناشي از تخريب عميق و شديد سنگ هاست، همراه مي باشد. ذخاير طلاي پلاسري معمولا در مناطقي که رگه هاي طلادار وجود دارند يافت مي شوند ولي ذخائر موجود در رگه ها ممکن است بسيار کمتر يا ريزدانه تر از آن حدي باشند که از نظر اقتصادي قابل توجه باشد.

پلاسرها را به اشکال متنوعي تقسيم بندي مي نمايند ولي مي توان گفت که پلاسرها، نهايتا به دو گروه تقسيم بندي مي شوند:

 پلاسرهای کم عمق- پلاسرهای مدرن

اين گونه پلاسرها معمولا در داخل رودخانه ها و يا در نزديکي آنها وجود داشته و توسط ديگر رسوبات پوشيده نشده است.

 پلاسرهای عميق - پلاسرهای قديمی

اين پلاسرها در زير انبوهي از سنگ هاي پيوسته coherent مدفون شده اند.